Vanmorgen even na tien uur, was het dan eindelijk zover. Na een week van spanning is mijn buddyhond dan eindelijk bij mij thuis.
Hij werd netjes gebracht door de Herman de trainer van de KNGF. Een auto vol spullen maar het belangrijkste zat achter in GUSSY, mijn buddyhond, die bij mij en mijn twee golden retrievers komt wonen!
Wat krijg je nog meer behalve het belangrijkste je buddyhond.
Een harde mand met kleedje.
Een grote bak met brokken.
Twee nieuwe voerbakken.
Een nieuwe leren riem, halsband en natuurlijk het bekende dekje.
Twee speelgoed hondjes van de KNGF
Promotie materiaal.
Je KNGF pasje en een fluitje aan een koordje
Een kam een borstel.
Een tas van de KNGF.
Hondenpaspoort
Gebruiks overeenkomst
en nog wat meer papieren.
Dus alles om te beginnen is er maar je grootste bezit is toch je buddyhond en in dat geval mijn Gussy.
Binnen komst.
Ik weet van mijn eigen honden, die trouwens Senna en Droopy genaamd zijn.Dat die geen problemen maken als er een andere hond binnen komt, en zo ging het ook.
Gussy kreeg het commando Vrij zo gauw hij binnen was en zijn riem af was. En die ging op zijn manier kennis maken mijn oudste liet meteen merken dat ze niet gediend was van een drukte maker in huis en Gussy werd netjes op zijn plek gezet. Senna is wat drukker maar die maakte er ook niks van dus binnen vijf minuten was het het weer rustig. Ik had afgelopen zondag een bak met hondenspeelgoed weer neergezet en Gussy was er heel snel achter dat daar ergens onderin nog een grote gekookte mergpijp lag en ging daar dan ook mooi mee op de grond liggen en die heeft zich er heel goed mee vermaakt.
Na de koffie heeft Herman alles uitgelegd waarom er een bruikleenovereenkomst is zodat beide partijen een basis hebben waar ieder voor zich rechten aan kan ontlenen maar ook om de KNGF een basis te geven om je buddyhond bij verwaarlozing of andere zaken weer terug te nemen maar omgekeerd heb jij ook rechten.
Een verzekering die jij moet afsluiten voor je buddyhond bij Petplan dit moet jezelf regelen alle papieren zijn daarvoor aanwezig alles is ingevuld voor je de rest spreekt voor zich.
Uitleg over het hondenpaspoort waar je op letten enzovoort nu heb ik zelf twee honden dus het was niet vreemd maar hij slaat gewoon niks over.
Een medische verklaring want je buddyhond wordt geheel na gekeken bij een dierenarts voor dat hij bij jou in huis komt.
Een lijst van je buddyhond met daarop zijn gewicht een voedingsadvies hoeveel keer hij eten mag op een dag de laatste keer dat hij ontwormt is en wanneer de laatste keer een anti vlooien en anti teken middel is gebruikt en wanneer dat weer gebeuren moet en daarop ook nog een borstel advies.
Dan nog wat papier werk maar dat wordt netjes aan je uitgelegd.
Daarna uitleg gehad welke commando's voor jouw hond belangrijk zijn.
Gussy heeft een paar weken bij Herman in huis gewoond, en hij kon mooi vertellen dat het soms een deugniet was maar ook zijn gewoontes die voor jou echt van belang zijn.
Na dit alles was het ondertussen tijd om een hapje te eten.
En toen kwam eindelijk dat onderdeel waar ik echt naar uit had gekeken. Lekker naar buiten en vandaag was het ook nog eens een prachtige dag en voor Den Helderse begrippen was het warm en heerlijk zonnig.
Zelf voor de eerste keer de riem omdoen iets wat voor mij gewoon is maar nu toch heel bijzonder was want dit wordt je maatje en voor beiden is het even aftasten wie je bent en wat je gaat doen en hoe jij je voelt en toch was ik wat gespannen. Want Herman loopt bij jou vertelt van alles en ondertussen probeer jij je hond te lezen en te begrijpen. En natuurlijk kom je dan net de mensen tegen die je niet zomaar voorbij loopt en omdat Gussy zijn dekje niet op had en nadat ze netjes hadden gevraagd of hij nu geaaid mocht worden moest er even geknuffeld worden. Wat mij meteen opviel was dat Gussy meteen dwars voor mij ging staan en een soort van muurtje vormde tussen mij en mijn buurtjes uit de straat. En daarna richting de dijk daar is een los loop gebied en werd ik meteen in het diepe gegooid voor mij vreemde commando's om Gussy bij je te laten komen terwijl hij niet aangelijnd is. Een tube smeerkaas in je broekzak de ultieme beloning voor Gussy en dat is even wennen. Nadat we dat een paar keer geoefend hadden toch weer aan de lijn en nog veel meer uitleg ondertussen waren er meer op het idee gekomen om hun honden uit te laten dus voor mij een mooie kans om te zien hoe Gussy op andere honden reageert. Hij is best enthousiast maar ook weer niet zo dat je hem niet meer meekrijgt en Herman had dat al uitgelegd dus voor mij mooie oefen momentjes. Daarna nog een eind gewandeld en Herman laten zien dat je op de dijk een prachtig uitzicht hebt op Texel en het nieuwe eiland in wording Noorder Haaks of ook wel genaamd de Razende Bol. En na een kleine drie kwartier richting huis en op de terug weg werd ik moe maar Gussy ook.
Thuis nog wat gesproken en daarna is Herman weer vertrokken met een afspraak voor morgen Dinsdag 12 mei 2015. Nog even wat gesproken met mijn moeder en die is toen ook naar huis gegaan. en toen was er rust in huis en was ik alleen met Gussy en mijn meiden zoals ik ze ook heel vaak noem.
Gussy kwam direct aan mijn voeten liggen en viel meteen in slaap die had hard moeten werken en was echt toe aan een paar uur slaap. Ik zou ook even op de bank kruipen en een tukje maken maar dat lukte niet, te veel info, emoties, blijdschap en iets wat ik lang gemist heb ontspanning en Gussy pikte dat meteen op kwam een paar keer overeind raakte me een paar keer aan maar ik wilde dat hij even ging slapen dus een klopje op de bank en meneer kwam lekker tussen mijn benen liggen en toen was het goed en voor mij ook.
Voor de eerste keer alleen met Gussy naar buiten.
Deze keer wel zijn dekje van de KNGF omgedaan en dan is het inderdaad een andere hond zo gauw hij buiten is. Gussy zoekt constant contact met mij loopt dan weer voor me en dan weer naast me.
We zijn even lekker naar de dijk geweest en daar liepen nu meer mensen die hun honden aan het uitlaten waren. Wat mij is opgevallen iedereen heeft zijn of haar honden aangelijnd zo gauw ze mij met Gussy zagen lopen en dat had ik niet verwacht. Het naderen en passeren van de andere honden ging nu anders, even heel kort zeggen naast of volgen maakte een wereld van verschil en het ging heel erg makkelijk. Ook het praten achter mijn rug was opvallend veel al net hard genoeg dat ik het kon horen maar geen vragen er werd veel gesproken over een hulphond terwijl er toch echt buddyhond op het dekje staat. Ik heb het maar even zo gelaten dit was al spannend genoeg. Ook het terug lopen ging heel makkelijk en aan de overzijde van de straat zijn twee kroegen en daar zaten natuurlijk mensen op de terrassen. Dan hoor je ze ruzie maken of het nou een buddyhond was of een hulphond heel vermakelijk.
Ik ben de eerste persoon met een buddyhond in Noord Holland en in Den Helder dus echt een bezienswaardigheid. En dat was goed te merken zelfs de bussen gingen langzamer rijden en de passagiers gingen nog net niet staan. Volgens mij hebben er een aantal mensen morgen pijn in hun nek!
Al met al viel het eigenlijk heel erg mee alleen het los laten lopen doe ik nog niet dat wil ik echt nog wat keren oefenen als het wat rustiger is en de band verder gegroeid is.
Tot zover weer morgen weer een nieuwe dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten